Πρόσφατα ήρθαμε αντιμέτωποι με μία ακόμα έκφανση του αποκλεισμού...Στην προσπάθειά μας να εξασφαλίσουμε ολιγοήμερες θερινές διακοπές για τα άτομα που φιλοξενούνται σε μία από τις Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης της ΚΛΙΜΑΚΑ, ήρθαμε σε επαφή με ιδιοκτήτες ενοικιαζόμενων δωματίων και ξενοδοχειακών μονάδων στην περιοχή της Ηλείας.
Φάνηκε όμως ότι λογαριάζαμε....χωρίς τον ξενοδόχο!!!
Κάποιοι εξ αυτών, στο άκουσμα και μόνο της χρήσης των δωματίων τους από ηλικιωμένους και δη από ψυχικά ασθενείς, έσπευσαν να μας ενημερώσουν ότι δεν υπάρχει κανένα κενό δωμάτιο...Η αντίδρασή τους παρόλα αυτά δήλωνε κάτι παραπάνω από την έλλειψη διαθεσιμότητας χώρου...Μάλιστα μία ιδιοκτήτρια δωματίων δε δίστασε να μας δηλώσει ότι "δεν έχω αλλά ακόμα κι αν είχα, δεν πρόκειται να το έδινα σε σας"!!!
Σημειωτέον ότι οι συγκεκριμένοι άνθρωποι μπορεί να αντιμετωπίζουν ψυχικά, νοητικά και άλλα προβλήματα υγείας αλλά αυτό δεν τους μετατρέπει αυτόματα σε "επικίνδυνους σχιζοφρενείς"...Η ανάγκη τους για ψυχαγωγία, αναψυχή, ξεκούραση και αλλαγή περιβάλλοντος ίσως κάποιες φορές να είναι πιο έντονη απ' ότι στους υπόλοιπους, "φυσιολογικούς" ανθρώπους και εκτός αυτού έχει ιδιαίτερη θεραπευτική αξία για εκείνους...Αλλά όλα αυτά μάλλον αποτελούν "ψιλά γράμματα" απέναντι στην προστασία της περιουσιακής ύλης του καθενός απέναντι σε έναν φανταστικό κίνδυνο, δημιούργημα της άγνοιας, της προκατάληψης και του φόβου του...
Έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί ο τουρισμός στη χώρα μας διανύει κρίση...όταν η κρίση σε ανθρώπινες αξίες και δικαιώματα είναι εμφανής σε όλα τα επίπεδα, ακόμα και σε απλά καθημερινά ζητήματα...που σε μια άλλη κοινωνία θα θεωρούνταν αυτονόητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου